Ідэя апублікаваць фотаздымкі Ісака Сербава з'явілася ў мяне, калі я пачала працаваць з архіўнымі матэрыяламі ў аддзеле рукапісаў Віленскага універсітэта. Здымкамі, якія там знаходзяцца, карысталіся і раней. Напрыклад, у 1980-х-1990-х гадах Іван Цішчанка, што працаваў у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору Акадэміі навук, надрукаваў некалькі артыкулаў, дзе ўказаў Ісака Сербава як іх стваральніка. Але, як не дзіўна, у архіве здымкі так і засталіся без аўтара.
Матэрыялы трэбы было прывесці ў парадак: па-першае, яны былі несістэматызаваныя, не прывязаныя да сучаснага адміністрацыйнага падзелу краіны, а па-другое, прозвішча Сербава не было пазначана на фотаздымках. Маёй мэтай было зрабіць так, каб карыстанне матэрыяламі стала больш зручным і эфектыўным. Я размеркавала фотаздымкі па геаграфічным паказальніку і вызначыла сучаснае тэрытарыяльна-адміністрацыйнае знаходжанне гэтых пунктаў. Паралельна ішла іх апрацоўка для электроннай базы бібліятэкі. Такім чынам, я адначасова падрыхтавала матэрыял для сябе і для праекта.
Задума аб выданні альбома існавала з самага пачатку працы. Не было сумневаў, што такі багаты матэрыял мусіць быць надрукаваны: гэта цудоўныя абразчыкі візуальнай антрапологіі. У фотаздымках Сербава досыць дакладнае бачанне этнаграфічных дэталяў - адзення, людзей, гарадоў, не ў апошнюю чаргу дзякуючы яго здольнасці да мастацкага выяўлення. Гэтыя здымкі адметныя рытмам, кампазіцыяй. Яго працы - классіка не толькі беларускай, а, напэўна, і сусветнай мастацкай фатаграфіі.
Фота: Агата і Ганна Мітраховічы з вёскі Рудня Бабруйскага павета, крыніца: gidas.wordpress.com
Паміж ідэяй і яе рэалізацыяй было шмат пошукаў. У выніку я звярнулася да выдавецтва «Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі», у якога ўжо быў досвед супрацоўніцтва з літоўскім фондам: у серыі рарытэтаў ужо быў надрукаваны альбом малюнкаў Дзмітрыя Струкава.Трэба даць належнасць дырэктару выдавецтва Таццяне Бяловай, якая праніклася ідэяй. Напрыканцы мы вырашылі апублікаваць усю калекцыю з 442 фотаздымкаў, з усімі варыянтамі кадраў.
Кніга была надрукаваная даволі хутка, да канца 2012 года, а само выданне стала іміджавым для «Беларускай Энцыклапедыі». Альбом выдадзены на дзвюх мовах - беларускай і ангельскай, таксама мы зрабілі ўступ на літоўскай мове. За дапамогу з перакладам Бібліятэка Віленскага ўніверсітэта атрымала частку выданняў. А ў Беларусі альбом быў нядаўна прэзентаваны на Мінскай міжнароднай кніжнай выставе. Дарэчы, ён выйграў конкурс «Мастацтва кнігі-2013» і быў адзначаны гран-пры «За уклад у захаванне духоўнай спадчыны».
Фота: вёска Дражын Бабруйскага павета.Жанчыны з дзецьмі (Германчукі), крыніца: gidas.wordpress.com
Сувязь мінулага і сучаснага
З публікацыяй альбома шмат новага, невядомага матэрыялу ўвайшло ў навуковы ўжытак. Таксама важна, што Ісаку Сербаву вярнулася яго аўтарства. Але выданне зацікавіць не толькі навукоўцаў: сучасныя геаграфічныя прывязкі дазваляюць людзям шукаць свае карані, узнаўляць свае родавыя сувязі. І прыклады ўжо ёсць: пасол Беларусі ў Літве знайшоў сваіх продкаў з вёскі Дражын з дапамогай гэтых матэрыялаў.
Фота: Мястэчка Петрыкаў. Кірмаш. Цыгане, крыніца: gidas.wordpress.com
Тое, што выданне двухмоўнае, дапаможа лепш прадставіць Беларусь за мяжой. Ды і мы самі лепш зразумеем сябе, калі паглядзім, як жылі нашыя продкі 100 год таму. Са здымкаў Сербава мы можам даведацца, што беларусы не былі беднымі ці занядбанымі. У іх прыгожыя твары, постаць, адзенне, яны паважаюць сябе - і гэта заўважна.
Фота: Мястэчка Тураў Мазырскага павета. Месца старажытнага манастыра, крыніца: gidas.wordpress.com
Фота: Дзяўчынкі Таццяна і Алена з вёскі Васілевічы Рэчыцкага павета, крыніца: gidas.wordpress.com
Прэзентацыя кнігі «Беларусы ў фотаздымках Ісака Сербава 1911-1912 гадоў» адбудзецца 22 лютага ў 14.30 у Бібліятэцы Віленскага універсітэта.
Па матэрыялах: znyata.com, gidas.wordpress.com